You can easily translate the web content to your language with the Google Chrome.
Do szybkiego tlumaczenia na Twoj jezyk, polecam uzywanie przegladarki Google Chrome.

Saturday, May 11, 2013

Metoda Millerów - Program Wielostronnej Stymulacji Psychoruchowej

Autyzm jest skomplikowanym zaburzeniem rozwojowym, w którym dochodzi do nieprawidłowości w słownej i bezsłownej komunikacji, zakłóceń w interakcjach międzyludzkich i postępującej stopniowej izolacji od świata zewnętrznego. Termin „autyzm” pochodzi od greckiego słowa „autos”, co oznacza „sam”, a użyty został ze względu na charakterystyczne zachowanie dzieci dotkniętych tym schorzeniem, czyli zamykanie się w ich własnym wewnętrznym świecie.
W osiąganiu dobrych wyników w pomocy dziecku z autyzmem kluczową rolę odgrywa WCZESNA INTERWENCJA. Oznacza to jak najwcześniejszą diagnozę, a wiec już w 2, ostatecznie 4 roku życia i rozpoczęcie intensywnych i systematycznych działań opartych na indywidualnym programie terapeutycznym. Usprawnianie dziecka oraz stymulacja jego rozwoju musi być wielokierunkowa i powinna obejmować różne obszary funkcjonowania. 
Wczesna interwencja jest skuteczna z kilku powodów:

  • Nie dopuszcza do narastania objawów oraz wtórnych uszkodzeń i zaburzeń rozwoju, a często wręcz zatrzymuje postęp choroby powodującej objawy autystyczne.
  • We wczesnym okresie rozwoju układ nerwowy charakteryzuje się wyjątkowo dużą plastycznością, dzięki czemu istnieje możliwość skutecznej korekcji zaburzonych funkcji, a także kompensacji deficytów.
  • Małe dzieci bardziej podatne są na stosowane wobec nich programy usprawniania oraz czynią postępy szybciej niż dzieci w starszym wieku.
  • Umiejętności ćwiczone u małych dzieci łatwiej uogólniane są na nowe przedmioty, sytuacje czy osoby.
  • Łatwiej jest również uczyć je nowych zachowań ze względu na fact, iż wiele ich autystycznych zachowań ma mniejsze natężenie niż u starszych dzieci.
  • Terapii nie utrudniają treści, których dziecko nauczyło się wcześniej lub co dziecko wykształciło w formie nawyków i stereotypów.
  • Zaległości w zakresie wiadomości, umiejętności oraz sposobów działania a także stopień ich odmienności od przyjętych i akceptowanych wzorów nie narosły jeszcze w znaczącym stopniu. Łatwiej jest więc przystosować dziecko do powszechnych oczekiwań oraz włączyć w grupę rówieśników, żłobeka czy przedszkola.
  • To samo dotyczy rodziców dzieci – są oni w mniejszym stopniu zdominowani przez trudne doświadczenia z dzieckiem, ludźmi czy instytucjami udzielającymi im pomocy.
  • Rodzice małych dzieci mają więcej nadziei na poprawę stanu zdrowia ich dziecka, entuzjazmu do poszukiwań i zmagań z pojawiającymi się na drodze trudnościami.
  • Rodzice małych dzieci mają więcej energii i zaangażowania w dostarczaniu im ukierunkowanych doświadczeń.
Leczenie autyzmu wspomaga się rozmaitymi metodami. Obecnie nastąpiła stopniowa integracja różnych teorii terapeutycznych, które pozwalają wypracować podejście najlepiej służące dzieciom, członkom ich rodzin oraz innym środowiskom, takim jak szkoła, ośrodki pomocy i inne.
Terapia dziecka z autyzmem opiera się na czretech podstawowych zasadach:

  • Przygotowanie rodziców do pracy z dzieckiem poprzez wyjaśnienie im zachowań dziecka.
  • Rozszerzeniu form kontaktu z dzieckiem, przede wszystkim kontaktu fizycznego.
  • Stymulacji dziecka do kontaktów społecznych.
  • I oczywiście rozwoju komunikacji tak werbalnej jak i niewerbalnej
Jedną z wielu technik, stosowanych powszechnie w wielu krajach świata, jest Metoda Millerów - Program Wielostronnej Stymulacji Psychoruchowej opracowany przez Dr Arnolda Millera i psycholog, logopedę Eileen Eller-Miller. W 1965 roku Arnold i Eileen Miller otworzyli Ośrodek Rozwoju Języka i Funkcji Poznawczych w Bostnie, USA, gdzie pracowali nad jej ciągłym doskonaleniem, jednocześnie praktykując ją ze swoimi pacjętami.

Metoda Millerów ma na celu pracę nad globalnym rozwojem dziecka, zaczynając od organizacji własnego ciała, kontroli nad nim, poprzez wspomaganie rozwoju interakcji społecznych, rozwijając kontakt wzrokowy z drugą osobą oraz na werbalnej i niewerbalnej komunikacji dziecka ze środowiskiem. W pierwszym etapie metodę stosuje się w okolicznościach kotrolowanych, sukcesywnie przenosząc ją na grunt bardziej naturalny, najpierw w klinice, domu, póżniej w szkole czy miejscach uzytku publicznego, parku, sklepie, bibliotece, etc.
Powszechnie wiadomo, że dzieci potrzebują wiele ruchu, ciągłych wyzwań i częstych zmian. W związku z tym, że dzieci autystyczne izolują się od swiata zewnęcznego nie mają tak dużej szansy by odkrywać otoczający ich świat tak jak ich rówieśnicy. Odpowiedzią na potrzeby dziecka autystycznego była skonstruowana przez Dr.Millera i z dużym sukcesem wykorzystana w terapii drewniana platforma. Konstrukcja ma ksztalt kwadratu, podparta jest w czterech miejscach i wyposażona w dodatkowe elementy takie jak: droga zwana “szwajcarskim serem” z racji jej ksztaltu, rozmaite przeszkody, schodki, ślizgawka, klocki do pchania bądż ciagnięcia, lodówka, czy narożne kolumny, na których ustawia się zadania do wykonania.  Pod kontrolą terapeuty i rodzica dziecko może bezpiecznie przemieszczać się z miejsca na miejsce i eksperymentowac znajdujące się na  drodze obiekty.
Podwyższona konstrukcja ma wiele zalet:

  • Pozwala dziecku na nawiązanie lepszego kontaktu wzrokowego z terapeutą czy rodzicem.
  • Dzieci, które zazwyczaj chodziły na palcach zaczynają stąpać na całych stopach.
  • Poza tym, dzieci, które zwykle nie reagowały na polecenia zaczynają nie tylko ich słuchać ale i je wykonywać.
Proszę nacisnąć na poniższy link i zaczekać chwilę na otwarcie, aby w 3D zobaczyć jak wygląda taka platforma.

Kolejnym wynalazkiem Państwa Millerów są odpowiednio zaprojectowane obrazki komunikacyjne, które dzięki swej graficznej formie ułatwiejają zapamiętywanie i rozumienie nowych słów. Słowa zapisywane są w ten sposób jakby były w akcji, np. wyraz „przewrót” ma litery przewracające się, a „biec” – biegnące. Skojarzenia wzrokowe ułatwiają także naukę wymowy, np. obrazek przedstawiający kota odpowiada głosce „k”.
Serdecznie zachęcam do otwarcia poniższych linków. Mimo, iż filmiki są w jezyku angielskim można przyjżeć się zachowaniu i interakcji dziecka i rodziców podczas jednej z sesji terapeutycznej.
Metoda Millerów, Terapia: Wprowadzenie.
Wideo nakręcone było w szkole PS177 w Nowym Jorku. Podczas terapii dziecka z autyzmem wykorzystano Metodę Millerów i wcześniej wspomnianą platformę.
Metoda Millerów, Terapia: Praca nad zwiększeniem wrażliwosci własnego ciała.
Dr. Arnold Miller w tele-konferencji zachęca terapeutów do zabawy z Samantą polegajacej na delikatnym przeciągniu jej kończyn. Ma to na celu zwiększenie jej uwagii i kontroli nad własnym ciałem. Jest to jedna z często stosowanych technik Państwa Millerów.
Metoda Millerów, Terapia: Przeciąganie i wydawanie okrzyków.
Zwyczajowo podczas innych terapii z dzieckiem autystycznym próbuje się ignorować krzyk dziecka. W metodzie Millerów krzyk wykorzystany jest jako kontrolowana forma wczesnokominikacyjna. Z nadzieją, że w przyszłści dziecko zacznie używac słów zamiast krzyku. W dalszej częsci terapeutka w kontrolowany sposób siluje się z Samantą tak, aby odebrać jej zabawkę. Cwiczenie uczy Samantę balansu i kontroli nad obiektem.  

Metoda Millerów a metoda behawiolana ABA – Porownanie matod na konferencji w Sandiego, USA.

Strony Internetowe:

Bibliografia:
L. Bobkowicz-Lewandowska. „Autyzm dziecięcy zagadnienia diagnozy i terapii” Gdańsk 1995
A.F. Brauner. „Dziecko zagubione w rzeczywistości.” Konferencja Naukowa Gdańsk 1997
T.Gałkowski. „Dziecko autystyczne w środowisku rodzinnym i szkolnym” Warszawa 1995
Temple Grandin. „Byłam dzieckiem autystycznym” Warszawa 1995
K.J.Zabłocki. „Autyzm” Płock 2002-09-21
M.Lisiecka,J.Sarnowska. „Hipoterapia” w „Edukacja osób autystycznych” Gdańsk 1997
G.Waliczak „Muzykoterapia jako jedna z form edukacji dzieci autystycznych” w „Edukacja osób autystycznych” Gdańsk 1997

No comments:

Post a Comment